ابن یمین
شمارهٔ ۱۹۰
۱
هستم صنما ز مهر روی چو مهت
سرگشته و آشفته چو زلف سیهت
۲
چون ذره دلم میل هوا کرد چو یافت
خورشید رخ از سایه طرف کلهت
نظرات