ابن یمین
شمارهٔ ۲۶۶
۱
چشمم چو بر آن رسته دندان افتاد
از دیده من گوهر غلطان افتاد
۲
دندانش بقطره های شبنم ماند
کاندر دهن غنچه خندان افتاد
نظرات