ابن یمین
شمارهٔ ۲۸۸
۱
ما را فلک از دوست اگر دور افکند
ور همچو بنات نعشمان ز هم بپراکند
۲
صد شکر که بر رغم فلک بار دگر
گشتیم بهم چو عقد پروین پیوند
نظرات