ابن یمین
شمارهٔ ۳۰۹
۱
دانی بچه ماند ای بت حور نژاد
خالی که میانه دو ابروت فتاد
۲
گوئی که مگر کاتب تقدیر ز مشک
بر ماه دو نون کشید و یکنقطه نهاد
نظرات