ابن یمین
شمارهٔ ۵۰۲
۱
چندانکه درین کهنه رباطیم بهم
بو تا نشویم از غم ایام دژم
۲
چون میگذرد عمر بهر حال که هست
تو خواه بشادی گذران خواه بغم
نظرات