امامی هروی
شمارهٔ ۱۳
۱
ای دل غم این جهان بیهوده مخور
بیهوده نئی غمان بیهوده مخمور
۲
چون بوده گذشت و، نیست نابوده پدید
خوش باش و غم جهان بیهوده مخور
نظرات