عراقی

عراقی

غزل شمارهٔ ۱۰۲

۱

باز دلم عیش و طرب می‌کند

هیچ ندانم چه سبب می‌کند؟

۲

از می عشق تو مگر مست شد

کین همه شادی و طرب می‌کند؟

۳

تا سر زلف تو پریشان بدید

شیفته شد ، شور و شغب می کند

۴

تا دل من در سر زلف تو شد

عیش همه در دل شب می‌کند

۵

برد به بازی دل جمله جهان

زلف تو بازی چه عجب می‌کند؟

۶

طرهٔ طرار تو کرد آن چه کرد

فتنه نگر باز که لب می‌کند

۷

می‌برد از من دل و گوید به طنز:

باز فلانی چه طلب می‌کند؟

۸

از لب لعلش چه عجب گر مرا

آرزوی قند و طرب می‌کند

۹

گر طلبد بوسه، عراقی مرنج،

گرچه همه ترک ادب می‌کند

تصاویر و صوت

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۱۶۰

نظرات

user_image
امیر حاتمی
۱۳۹۹/۰۸/۲۹ - ۰۸:۳۲:۴۶
با سلام. به نظرتان در این بیت از لب لعلش چه عجب گر مرا آرزوی قند و طرب می‌کند به جای طرب نباید رطب باشه؟
user_image
جلال ارغوانی
۱۴۰۳/۰۶/۲۹ - ۱۸:۰۷:۲۸
بله رطب درست است