عراقی
غزل شمارهٔ ۱۲۰
۱
دل در گره زلف تو بستیم دگربار
در دام سر زلف تو شستیم دگربار
۲
از نرگس مخمور تو مخمور بماندیم
وز جام می لعل تو مستیم دگربار
۳
از بادهٔ عشق تو یکی جرعه چشیدیم
صد توبه به یک جرعه شکستیم دگربار
۴
ما قبلهٔ خود روی چو خورشید تو کردیم
هیهات! که خورشید پرستیم دگربار
۵
دل در گره زلف تو بستیم و برآنیم
جویای سر زلف چو شستیم دگربار
۶
کان جان که نسیم سر زلف تو به ما داد
هم با سر زلف تو فرستیم دگربار
۷
از پیشگه وصل چو برخاست عراقی
با تو دمکی خوش بنشستیم دگربار
تصاویر و صوت
نظرات
جیم میم