
عراقی
غزل شمارهٔ ۲۲۰
۱
ای یار، بیا و یاریی کن
رنجه شو و غمگساریی کن
۲
آخر سگک در تو بودم
یادم کن و حقگزاریی کن
۳
ای نیک، ز من همه بد آمد
نیکی کن و بردباریی کن
۴
بر عاشق خود مگیر خرده
ای دوست بزرگواریی کن
۵
ای دل، چو تو را فتاد این کار
رو بر در یار زاریی کن
۶
ای بخت، بموی بر عراقی
وی دیده، تو نیز یاریی کن
تصاویر و صوت

نظرات