عراقی
بخش ۵ - مثنوی
۱
«انما العاشقون مذبوحون»
«عندباب الحبیب مطروحون»
۲
عاشقان کشتگان زنده دلند
ز آتش عشق دوست مشتعلند
۳
عاشقان را نه دود و نه عود است
نالهٔ عشق لحن داود است
۴
دل عاشق ز عشق بیمار است
نالهٔ زیر عاشقان زار است
۵
وصف معشوق را ز عاشق پرس
حسن عذرا ز چشم وامق پرس
۶
وصف شیرین به نزد خسرو گوی
مهر لیلی ز طبع مجنون جوی
۷
سوز پروانه شوق پروین دان
اصل سودای ویس و رامین دان
۸
همه عالم، اگر پر از هوس است
بشر را اشتیاق هند بس است
۹
جان فرهاد، اگر چه شیرین بود
عاقبت هم برای شیرین بود
۱۰
هر که او را دلی بود، باری
ناگزیرش بود ز دلداری
۱۱
ای که عاشق نه‌ای، حرامت باد
زندگانی، که می‌دهی بر باد
نظرات
پروانه