عراقی
بخش ۲ - غزل
۱
گر ز شمعت چراغی افروزیم
خرمن خویش را بدان سوزیم
۲
در غمت دود از آن به عرش رسد
آتشی کز درون برافروزیم
۳
آفتاب جمال بر ما تاب
زانکه ما بی‌رخت سیه روزیم
۴
تا ببینیم روی خوبت را
از دو عالم دو دیده بردوزیم
۵
مایهٔ جان و دل براندازیم
به ز عشقت چه مایه اندوزیم؟
۶
همچون طفلان به مکتب عشقت
ابجد عشق را بیاموزیم
۷
در غم عشق اگر رود سر ما
ای عراقی، بیا، که فیروزیم
تصاویر و صوت
نظرات
ناشناس