
عراقی
بخش ۲ - غزل
۱
آشکارا نهان کنم تا چند؟
دوست میدارمت به بانگ بلند
۲
دلم از جان خویش دست بشست
بعد از آن دیده بر رخ تو فکند
۳
عاشقان تو نیک معذورند
زان که نبود کسی تو را مانند
۴
دیدهای کو رخ تو دیده بود
به خیال تو کی شود خرسند؟
۵
روی بنما، نظر تو باز مگیر
از من مستمند زار نژند
۶
بر تن ما تو حاکمی، ای دوست
خواه راحت رسان و خواه گزند
۷
ای ملامت کنان مرا در عشق
گوش مینشنود ازینسان پند
۸
گرچه من دور ماندهام ز برت
با خیال تو کردهام پیوند
۹
آن چنان در دلی، که پندارم
ناظرم در تو دایم، ای دلبند
۱۰
تو کجایی و ما کجا؟ هیهات!
ای عراقی، خیال خیره مبند
تصاویر و صوت

نظرات
نوشین
ندا حسینی
آریا ولا
مریم بکوک