عین‌القضات همدانی
فصل ۲
هر چیز که هست او را قبله ایست و روی او یا از راه صورت یا از راه معنی بدان قبله است مگر عشق بی روی که او ماحی قلبهاست گاه گاه عشق را در بوتۀ ابتلا بکلی بگدازد و از وجود او بپردازد و روی بعالم بیجهات محبوب آرد و از اینجا گفته‌اند:
۲
چون قبله بجز جمال محبوب نبود
عشق آمد و محو کرد هر قبله که بود
نظرات