امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۱۰۵ - تتبع مخدوم
۱
من درد زهر هجران درمی‌کشم به یادت
تو صاف عیش در کش کاب حیات بادت
۲
ما از خمار مردیم در کنج نامرادی
ساغر تهی مبادت از باده مرادت
۳
ای کز ریا غمت بود وز باده شاد گشتی
غمگین مباد یا رب هرگز درون شادت
۴
گر خانقاه تقوی در بسته شد چه باک است
دیر فنا کشادست زو باز شد کشادت
۵
از خرقه می آلود غم نیست در خرابات
گر در طریق رندی پاکست اعتقادت
۶
در هر چه قسمت تست راه رضا نپویی
در حیرتم که آیا با کیست این عبادت
۷
فانی اراده ات را خواهی اراده دوست
باید که سر درآری در حلقه ارادت
نظرات