امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۱۶۳ - تتبع خواجه
۱
هوای می به سر هر که چون حباب رود
عجب نباشد اگر در سر شراب رود
۲
چو بخت خفته سوی ما به صد حیل آمد
ولی چو عمر گرامی به صد شتاب رود
۳
ز بیدلان همه شب بشنود فسانه دل
چو نوبت من بیدل رسد به خواب رود
۴
نظر فکنده به اغیار لب مگز پنهان
روا مدار که بر جان من عذاب رود
۵
چو رند میکده روشن درون بود چه عجب
که در درونش می همچو آفتاب رود
۶
خوش آنکه صبح به دیر مغان ز مخموری
خراب آید و شام از قدح خراب رود
۷
خمار در لبش افکند اضطراب چه عیب
اگر به میکده فانی به اضطراب رود
نظرات