امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۱۸۵ - تتبع مولانا کاتبی
۱
تا خرقه و سجاده ام افتد در می چند
خواهم طرف میکده رفتن قدمی چند
۲
درکش قدحی چند و فلک را عدم انگار
در خاطرت از دور چو بینی المی چند
۳
در گلشن دوران همه در دور قدح کن
چون نرگس آزاده چویابی درمی چند
۴
پروانه و بلبل به کجایند که گویم
از فرقت آن شمع گلندام غمی چند
۵
همدم به جز از باده مسازید حریفان
از عمر گرانمایه چو باقیست دمی چند
۶
حال دل عشاق جگر خوار چه پرسی؟
در میکده با عشق و جنون متهمی چند
۷
ای پیر مغان فانی مفلس چو برت شد
دیدی کمی ای چند و نمودی کرمی چند
نظرات