امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۲۲۷ - تتبع خواجه
۱
چه خوش باشد که باشد در بهارم
کنار جوی و سروی در کنارم
۲
گهی باشد به سبزه افت و خیزم
گهی باشد به ساغر گیر و دارم
۳
بود چون آب چشم و آتش دل
تذروان بر کنار جویبارم
۴
ز دست ساقی گلرخ دمادم
می گلگون کند دفع خمارم
۵
همینم گر بود ارزانی از چرخ
توقع شوکتی دیگر ندارم
۶
بلندان را چو آخر خاکساریست
بحمدالله کز اول خاکسارم
۷
ز بت گردید سوی قبله‌ام رو
ز پیر دیر ازین رو شرمسارم
۸
خودی از خود بیفکندم چو فانی
سبک‌تر شد براه عشق بارم
نظرات