امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۲۴۷ - تتبع خواجه
۱
در خرابات ار شبی میل قدح کمتر کنم
عذر آن را روزها اندر سر ساغر کنم
۲
خواهم از داغ جفا وز زخم گردون لاله‌وار
خاک و خون بر سر کنم وز خاک و خون سر بر کنم
۳
تا که در آتشگه دیر مغانم شعله‌سان
گاه مردن بستر راحت ز خاکستر کنم
۴
هردم از کیفیت می چون فتم در عالمی
مست باشم چونکه میل عالم دیگر کنم
۵
بس که دارم خار غم زین گلشن نیلوفری
کی به گلشن میل بر گل‌های نیلوفر کنم
۶
من که و نام وصال این بس که در دیوانگی
جان فدای عشق آن حور پری‌پیکر کنم
۷
کار بی‌تقدیر چون ممکن نباشد ای حکیم
کی نظر بر سیر چرخ و گردش اختر کنم
۸
فانیا چون سرخ‌رویی بایدم در راه فقر
خرقه و سجاده زان رهن می احمر کنم
نظرات