امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۸۰ - ایضا له
۱
منم که کنج خرابات خانقاه منست
می صبوح زدن ورد صبحگاه منست
۲
نبسته تیره گی کفر کله بر سر دیر
ز عشق مغبچه بر چرخ دود آه منست
۳
ز عشق ماه وشان داغهای تازه ببین
سراسر از اثر اختر سیاه منست
۴
بجرم زندگی از هجر آن گل رعنا
حصار امن و امان من و پناه منست
۵
برون ز میکده نایم که از حوادث چرخ
سرشک سرخ و رخ زرد عذرخواه منست
۶
به دیر پیش بتی سجده آرزو دارم
خیال زهد ندارم خدا گواه منست
۷
روم به میکده گاه خمار چون فانی
که باده دافع این حالت تباه منست
نظرات