امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۹۶ - نعت
۱
زهی صد پیر کنعانی مریدت
دو صد یوسف غلام زر خریدت
۲
گلت بشکفت اندر گلشن قرب
نسیم باغ وحدت چون وزیدت
۳
شدی افلاک رو چون مژده وصل
رسانید آسمان پیما بریدت
۴
چه باک از رنج عالم پیکرت را
چو دل در مأمن قرب آرمیدت
۵
به بام کعبه پایت نارسیده
لوای قدر بر گردون رسیدت
۶
مقفل چون بود درهای رحمت
چون زلفین آمده پیچان کلیدت
۷
دران در فانیا گویی گدایم
ز خیل آن سگان کو که دیدت؟
نظرات