امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۹۸ - تتبع خواجه
۱
زان لعل می آلود شدم مست خرابت
ای مغبچه شوخ چه مستست شرابت
۲
ای عشق هوایت چه بهار است که بادا
بر خرمت ما تیره دلان برق سحابت
۳
با عارض نسرین وش اگر باده بنوشی
بر چهره چه گلها شگفاند می نابت
۴
در نور صفا چونکه ز خورشید فزونی
هرگز نشود حایل رخسار نقابت
۵
زان خلعت تو حله گلگون شده ای سرو
کز خون دل و دیده همه داده شد آبت
۶
ای مغبچه بس تو به شکستی و گنه بود
گر توبه مرا شکنی هست ثوابت
۷
فانی چو غریب آمده در بحر معانی
نبود عجب اندر سخنش رنگ غرابت
نظرات