امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۲۲
۱
سرائی دهر که هر لحظه کاروان دگر
در او نزول کند بهر خوردن و خفتن
۲
مقیم ناشده طبل رحیل کوبد باز
بدین جهت شودش کاروان سرا گفتن
نظرات