فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۰
۱
بردیم باز بر سر نظاره دیده را
کردیم رام دیده نگاه رمیده را
۲
بردیم نام دلبر و کردیم بی‌قرار
این خون آرمیده عمری طپیده را
۳
سیلاب غصه‌ام ز درون جوش می‌زند
من گل کنم ز ساده‌دلی بام دیده را
۴
جز داغ لاله هیچ گیا دلپذیر نیست
آهوی در دیار محبت چریده را
۵
پیش از دعای زلف تو هر شب جنون ما
نفرین کند رفوگر جیب دریده را
۶
بیمار شو مسیح که در بیع‌گاه ناز
رد می‌کنند جان به لب نارسیده را
۷
در جام ما بریز فصیحی که سوختیم
آن گریه‌های از دل دوزخ چکیده را
نظرات