فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۰۵
۱
چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد
عقل را ذوق جنون مژده زنجیر دهد
۲
ناقه را پا همه بر دیده خونبار آید
هجر چون قافله را رخصت شبگیر دهد
۳
هر که در عهد جمال تو ز مادر زاید
دایه فطرتش از خون جگر شیر دهد
۴
هان فصیحی کم جان گوی که این بیشه ما
همه از زهر گیا طعمه نخجیر دهد
نظرات