فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۳۶
۱
متاع اشک گر آتش بود برو بفروش
وگرنه از مژه بستان برو به جو بفروش
۲
چو کاروان هوس دررسد ز راه حرم
بگیر ذلت و صد چشمه آبرو بفروش
۳
برهنه شو چو گل داغ و از خزان مندیش
به هر بها که ستانند رنگ و بو بفروش
۴
شود گر از کرم عشق مو به مویت دل
به نیم غمزه آن چشم فتنه‌جو بفروش
۵
متاع زهد کسادست سوی میکده بر
به خنده قدح و گریه سبو بفروش
۶
مرو به رسته مصر ار روی زلیخاوار
چو بنده‌ای بخری خویش را بدو بفروش
۷
زبان شعله فصیحی بخر درین بازار
به نرخ ناله جانسوز گفتگوی بفروش
نظرات