فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۵۶
۱
بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم
چو شعله دم به دم از سوز سینه درگیرم
۲
به کوی زخم فروشان روم به سنه چاک
هزار زخم در آغوش یک جگر گیرم
۳
بیا شکفته و شیرین که گر مرا باشد
رخ و لب تو جهان در گل و شکر گیرم
۴
به فتوی جگر از شمع خویشتن هر شب
هزار شعله به تاوان بال و پر گیرم
۵
شدم مسافر اقلیم دل فصیحی‌وار
بود که دامن دردی درین سفرگیرم
نظرات