فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۹۷
۱
تا چند درین غمکده بیکار نشینیم
بیکارتر از دیده بی یار نشینیم
۲
ما شبنم دردیم ادب بین [که] درین باغ
بوسیم زمین گل و بر خار نشینیم
۳
ما ناله چنگ ستمیم از سفر گوش
کو بخت که باز آمده در تار نشینیم
۴
ما خار بیابان ادب باغ چه دانیم
آن به که همی بر سر دیوار نشینیم
۵
آیینه رازیم نظر محرم ما نیست
رفتیم که در پرده زنگار نشینیم
۶
سرویم و بر آزادی ما سایه گرانست
کو اره کزین نیز سبکبار نشینیم
۷
در رسته غم دین و دل عاشق زاریم
در رهگذر ناز خریدار نشینیم
۸
در بزم شهادت که هوس بار ندارد
رفتیم که بی‌زحمت اغیار نشینیم
۹
بی هوشی ما از می عمرست فصیحی
کو مرگ که روزی دوسه هشیار نشینیم
نظرات