فصیحی هروی
شمارهٔ ۲۰۸
۱
ره گر اینست درین بادیه گمراهی به
خنده غفلتم از گریه آگاهی به
۲
دامن مرحمت ای اشک ز رویم برچین
مکنش سرخ که رنگ چمنم کاهی به
۳
چون طپد در هوس دست طلب دامن دوست
دست امید مرا حسرت کوتاهی به
۴
گرنه درویش دو عالم به غمی نفروشد
از کلاه نمدش تاج شهنشاهی به
۵
شیر غم پنجه چو بگشاد فصیحی مستیز
مرد این معرکه را صولت روباهی به
نظرات