فصیحی هروی
شمارهٔ ۷ - توصیف غار جمشیدی
۱
تعالی الله نه غارست این جهانیست
زمین او ز رفعت آسمانیست
۲
عقاب آسمان را گر تواند
که اینجا پر زند خوش آشیانیست
۳
به هر برجی در آن از روح قدسی
خجسته کوکبی صاحب قرانیست
۴
ز خدام در این آستانست
اگر آن آسمان را پاسبانیست
۵
ز انوار تجلی در فضایش
ببینی هر کجا راز نهانیست
۶
تو گویی گوهر خورشید و مه را
به هر سنگ اندر او فرخنده کانیست
۷
معاذالله تو و مدحش فصیحی
گرفتم آن که هر مویت زبانیست
۸
به جمعی اندر آن مجلس گرفتم
که از اخلاص هر موشان جهانیست
۹
همه صحرانشین و شهرزاد‌ند
وفا را طبع ایشان ترجمانیست
۱۰
لقب جمشیدی و جمشید فطرت
بنامیزد چه فرخ دودمانیست
۱۱
چو دیگ قدرشان در جوش آید
فلک آنجا کلوخ دیگدانیست
۱۲
خداشان دایما فرخنده دار[ا]د
ازین فرخنده منزل تا نشانیست
نظرات