فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۰۰
۱
وقتست که این طلسم دولاب اساس
در گرده و وارهیم از امید و هراس
۲
تا کی به عبث سلسله هستی را
بندند و گشایند چو قفل وسواس
نظرات