فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۲۱
۱
هرچند که در باغ تو بیبرگ و برم
چون شاخ بریده بینوای ثمرم
۲
در شهر محبت تو این بس هنرم
کز بهر جمال عفوت آیینهگرم
نظرات