فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۲۸
۱
چون باغ شکفته از گیاهی نشوم
چون دیده تسلی به نگاهی نشوم
۲
آن شعله شوقم که ز پا ننشینم
تا در جگری طعمه آهی نشوم
نظرات