فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۳
۱
پروانه که از بادیه هجر برست
در بال و پر آتش زد و فارغ بنشست
۲
غافل که هنوز تا سر کوی فراغ
صد بادیه خونخوارتر از هجران هست
نظرات