فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۳۵
۱
امشب که ز باغ حسن صد گل چیدیم
یک دم به مراد خود چو گل خندیدیم
۲
صد شکر که از پس هزاران شب غم
یک صبح نشاط و روز عشرت دیدیم
نظرات