فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۴۱
۱
بحریم درین راه همه تن پاییم
ابریم و به پای اشک ره پیماییم
۲
موجیم و ز آسیب گرانجانی خویش
عمریست که تهنشین این دریاییم
نظرات