فصیحی هروی
شمارهٔ ۱۷
۱
صد شکر که حرف دوست شد بیکم و کاست
گنجینه عمر کو بدانم آراست
۲
از کیسه دوست صرف کردیم و هنوز
ز آنجا که حیای اوست شرمنده ماست
نظرات