فصیحی هروی
شمارهٔ ۵۶
۱
دندان امشب ز درد شد بس که نژند
داغیم به روی آتش از خواب سپند
۲
گر درد چنین تیز کندش گرنه
دندان طمع ز عمر میباید کند
نظرات