قاسم انوار

شمارهٔ ۱۲۳

در دیده صاحب نظران کشف عیانست :

کان ماه دل افروز پس پرده نهانست

گر زانکه بغفلت روی این ره، نکنی سود

هر سود که بی دوست کنی عین زیانست

هرجا نگرم روی تو بینم بهمه حال

گر خانه کعبه است و گر دیر مغانست

زاهد، هله! امروز تو در ملک امانی

در کوچه ما نعره و آشوب و فغانست

آنیست در آن چهره زیبای تو مادام

هرجای که آنست، دلم عاشق آنست

دی رفت بهاری، همه پر لاله سیراب

دهقان چه کند چاره؟ که امروز خزانست

گویند بقاسم که: ازین عشق حذر کن

بیچاره حذر کرد، ولیکن نتوانست