قاسم انوار
شمارهٔ ۱۶۵
۱
چون روی تو ز مصحف تنزیه آیتیست
هرجا که آیتیست در آنجا درایتیست
۲
از من قبول کن سخن خوش، باعتقاد :
هرجا درایتیست هم آنجا هدایتیست
۳
آخر نگشت عشق و بپایان رسید عمر
اول بدایتیست، بآخر نهایتیست
۴
هرجا که می رود سخنی در بیان عشق
مقصود حسن تست، دگرها حکایتیست
۵
زین بیشتر جفا مکن، ای عمر نازنین
آخر جفا و جور ترا حد و غایتیست
۶
همراه عشق باش، که این عشق چاره ساز
اول هدایتیست، بآخر عنایتیست
۷
در خانه جای عقل بود، یا مقام عشق
مامور عشق باش، که جان را حمایتیست
۸
این عشق چاره ساز در اطوار کاینات
منصور رایتی و از نور رایتیست
۹
قاسم، بهر کجا که زند عشق او علم
در ظل او گریز، که مشهور رایتیست
نظرات