قاسم انوار
شمارهٔ ۲۰۸
۱
ذکر جمیل یار جهان را فرو گرفت
عالم گرفت، لیک بوجه نکو گرفت
۲
جان نکته ای شنیداز آن حسن بر کمال
سوزی زدل برآمد و شوری درو گرفت
۳
فارغ شد از سلامت و راه فنا گزید
هر دل که با ملامت عشق تو خو گرفت
۴
روشن شد از لوامع اشراق آن جمال
آن پرتوی که نیر خورشید ازو گرفت
۵
می خواند گل ز وصف جمال تو آیتی
عشقت چه نکتها که برو رو برو گرفت؟
۶
اوصاف یار عشق نخست از خرد شنید
اول ازو شنید و بآخر برو گرفت
۷
اندر میان این همه رندان باده نوش
جم بود خال آدم و جام جم او گرفت
۸
دانی میان زاهد و عارف چه فرق بود؟
این راه اعتدال گزید، آن علو گرفت
۹
قاسم میان خاک در شاهوار یافت
چون باز یافت باز ره جست و جو گرفت
نظرات