قاسم انوار

شمارهٔ ۲۵۵

گر همه میل دلت جانب سلما باشد

خاطر آشفته آن زلف چلیپا باشد

روز محشر،که بیارد همه کس دست آویز

جان ما را هوس عشق و تمنا باشد

یار می خوردن ما نیست کسی در عالم

کمترین جرعه مالجه دریا باشد

یار را جستم و وایافتمش ناگاهی

با کمالی که همه صورت و معنا باشد

روز محشر،که سر از خواب گران بردارم

خاطرم را هوس نور تجلا باشد

عاشق روی تو گرخسرو،اگر شیرینست

بنده موی تو گر وامق و عذرا باشد

قاسمی،قصه عشاق ندارد پایان

کمترین شیوه او رمز و معما باشد