قاسم انوار

شمارهٔ ۳۲۲

کسی که شیوه حکمت گرفت گوی ربود

به حکمتست حکایت،نه کار سعی و جهود

برسم مردم عاقل زبان نگه می دار

که غافلان حسودند و منکران جحود

ز پیر دهقان بشنو،که نیک می گوید:

کسی که تخم نکو کاشت تخم بد ندرود

جهانیان به جهان آب خضر می جویند

و لیک قسمت آن کس شود که روزی بود

مرا که بودن و نابود هر دو یکسانست

چه حاصلست ز افسانهای کور و کبود؟

ز چه روی لطف دلم را بخود پناهی ده

بجاه و حرمت رندان عاقبت محمود

هزار جان و دل قاسمی فدای تو باد

که آفتاب یقینی و شاهد و مشهود