قاسم انوار

شمارهٔ ۴۶۵

ما در طلب دوست فراوان بدویدیم

بسیار دویدیم ولیکن نرسیدیم

تا لمعه رخسار تو بر جان و دل افتاد

از دولت دیدار تو بر عرش پریدیم

ما روی تو دیدم درین دیر کهنسال

المنة الله که نمردیم و بدیدیم

در دست غمت بی دل و بیچاره و صبریم

وز جور غمت جامه بصد پاره دریدیم

بیچاره بماندیم، چنین واله و حیران

چون ذکر تو از کعبه و بت خانه شنیدیم

چون روی تو دیدیم بگفتیم شهادت

المنة الله که سعیدیم و شهیدیم

چون قاسم بیچاره ترا دید درین راه

ما پیر کمالیم و مرادیم و مریدیم