قاسم انوار

شمارهٔ ۶۵۷

جراحت دل من تازه کرد دلبر جانی

که هر جدید درو لذتیست وین تو ندانی

پس از مجاورت چاه دید یوسف کنعان

بمصر عالم صورت تجلیات معانی

ترا ز ذوق ملامت خبر کجاست؟ که دایم

رهین نعمت و عزت، قرین امن و امانی

سعادتی که تو داری بوصف راست نیاید

حیات و صحت و عرفان، جمال و جان و جوانی

بکوش تا بشناسی کمال نعمت منعم

رموز دفتر شکرش چنان بخوان که بدانی

اگر تو یوسف جان را ز حبس تن بدر آری

باتفاق عزیزان، عزیز هر دو جهانی

خموش، قاسم، ازین پس بپوش حال درون را

ترا چه شد که همه آه و درد و سوز و فغانی؟