قصاب کاشانی
شمارهٔ ۱۶۷
۱
ای کعبه ارباب وفا کوی رفوگر
محراب دعا گوشه ابروی رفوگر
۲
چون قطره شبنم که نشیند به رخ گل
دیدم عرق‌آلوده گل روی رفوگر
۳
این رهزن صد قافله یا هاله ماه است
یا سرزده خط از رخ نیکوی رفوگر
۴
از بهر رفوکاری‌اش افتاده شب و روز
صد پاره دل بر سر زانوی رفوگر
۵
گر بند قبا جانب گلزار گشاید
گلزار معطر شود از بوی رفوگر
۶
بیرون ز کفم شد دل و دین آخر و گشتم
قصاب اسیر قد دلجوی رفوگر
تصاویر و صوت
نظرات