قصاب کاشانی
شمارهٔ ۸
۱
هر ذرّه را ز مهر کمندی است در گلو
نگذاشته است دام تو یک آفریده را
۲
بیتابیای که دل کند از عارضت مرنج
رحم است این سپند به آتش رسیده را
نظرات