حاجب شیرازی
شمارهٔ ۱۰۱
۱
مئی که باده وصل تو در، دماغ کند
دهان خم چو گشاید مرا سراغ کند
۲
کسیکه آتش عشقش بسوخت سرتاپا
جبین و سینه و بازو، بهل که داغ کند
۳
به پیش روی تو، بر خویش ننگرد یوسف
در آفتاب تجلی کجا چراغ کند
۴
امیر و فاخته خواند غنا بگل بلبل
بباغ از چه زغن نوحه همچو زاغ کند
۵
اگر قمر به رُخَت ، لافِ همسری بزند،
مهار از شبهش چرخ در دماغ کند
۶
عدو، به پایه «حاجب » رسد ز علم و حکم
خرام کبک اگر فی المثل کلاغ کند
نظرات
سیدمحمد جهانشاهی