مجد همگر
شمارهٔ ۴۰
۱
دلبرا دوش در آن عیش منت یاد نبود
که دل بنده ز بند غمت آزاد نبود
۲
اگر از صحبت من یاد نیاوردی هیچ
آخر ای سنگدل از عهد منت یاد نبود
۳
شرم روی من و خشم آوری خلق مگیر
شرمت از آن همه بد کردن و بیداد نبود
۴
سنگ خارا ز دلت به که در آن شادیها
رحمتت بر من دلخسته ناشاد نبود
۵
بر ره گفت تو رفتیم و همه بود خلاف
عهد تو نیک بدیدیم و به جز باد نبود
۶
رفت بنیاد دل ما و از آن بود همه
که بر امید من و قول تو بنیاد نبود
۷
دل ز شاگردی مهر تو بلا دید بلا
لاجرم دید و در کار خود استاد نبود
۸
شهری از ناله و فریاد من آگاه شدند
خود ترا هیچ خبر زان همه فریاد نبود
۹
پیش شیرین لب تو گر پسر همگر مرد
او دراین راه به از خسرو و فرهاد نبود
تصاویر و صوت
نظرات