مجد همگر
شمارهٔ ۱۶۳
۱
ای سرو سهی تازه نهالت چونست
نازک تن چون آب زلالت چونست
۲
در حجله نشسته دیدمت خندان لب
در خاک نهفته زلف و خالت چونست
نظرات