مجد همگر
شمارهٔ ۲۸۴
۱
هر دل که در آن زلف چو شستت افتد
در دام بلای چشم مستت افتد
۲
سهل است ز دست تو بجستن لیکن
چون من دگری کجا به دستت افتد
نظرات